Ne zaman hüzünlense yüreğim kendimi bir balıkçı kasabasının sahilinde yalın ayak hayal ederdim… Tekneler balığa çıkar, kadınlar kıyıda nar ekşisi kaynatır, çocuklar dağlardan kekik toplardı…
Yağmurlar yağdırır, sonra bir güzel ıslanır, yüzümü bulutlara kaldırıp gözlerimi kapatırdım.
Üzerimde basma elbise, saçlarım kına
işte tüm kasaba beni böyle tanırdı…
DİLEMMA 