Kara kaplı bir yüreğin,
Son çığlıkları belki de, son serzenişleri.
Ağırdır hayat yolunun,
İmtihanları ve dertleri…
Ama çareler de hiç bulunmaz değildir.
Yeter ki, yeter ki kararmasın sol memenin altındaki cevahir.
Umudunu yitirmeyesin hiç mesela.
Mesela gözlerinin gülen ışıkları hiç sönmesin…
Bir başkası başarıya ulaşırsa ve seninle paylaşırsa,
Kendin ulaşmışsın gibi sevin.
Kader hep mutluluk yüzü göstermez elbet.
Ama sen, hüznüne de mutluluğu giydir.
Giydir ki, kendini çıplak hissetmesin.
Yalnızlığını kendinle, kendini dostlarınla sar sarmala…
Yine de ihanete uğrarsan eğer,
En büyük dostunu unutma.
Herkes ihanet eder ama O asla…