Delirmek akıllı olmaktan daha zor. Akıllı olsan en azından bazı kriterlerin, standartların ve form davranış biçimlerin olmak zorunda. Olamıyorsa da bir şekilde taklit mekanizmaları geliştirmen gerekir. Çünkü akıl tutarlılığı zorunlu olarak yanında getirir. Ayrıca öngörülebilir olmalısın. Mantık çerçevesinde olması gerekiyor tüm davranışlarının. Mantığa uygun olan akıllıca oluyor.
Oysa deli olmak öyle mi? Düşünsenize, hiçbir kural, sınır yok! Sürekli bir şeyler yapacaksın ve kesinlikle akıllıca olmayacak. Aslında bu da kulağa bir çeşit kural gibi geliyor. Akıllıca olmaması yani. Sonuçta içinde barındırdığı bir çeşit akla aykırılık kriteri var, evet, ama bu öyle tutarlı olmayı gerektiren bir kriter değil. Tamamen rastlantısal olan akıllıca olan şeyler sayılmıyor. Burada kural olmaktan çıkıyor işte.
Delilik taklit edilemez bir şey. Özgün ve orijinal olmalı. Her kişide farklı şekilde ortaya çıkmalı. Mantıkla açıklanamamalı. Üstelik bu taklit de edilemez bir şey. Belli standartlar gerektirmiyor. Tüm bunların yanında her delide olan o esrarengiz havayı da oluşturman lazım. Bu arada özgüvenin de tam olmalı. Kendini olup olmadık yere ortaya atabilmelisin mesela. Bunların hepsini yapabiliyorsan gerçek bir delisin demektir.
Deliler akıllılardan daha saygıdeğer insanlar gibi gelmiyor mu size de?
*
Görsel: https://pixabay.com/
DİLEMMA 