Bu sayıda sizlere henüz bitirdiğim, yazarını ise ilk kez tanıma fırsatına eriştiğim Gizli Bahçe’yi anlatacağım. Tesadüf müdür bu bilmem ama yine o çok sevdiğim İngiltere kırlarında ve malikânelerinde buldum kendimi. Anlayacağınız o ki yine okurken hayalini kurduğum mekanlara kavuştum. Sessiz ve yapayalnız kalmış çok sayıda odasına kilit vurulmuş bir malikane. Anlatımında sonsuzmuş gibi gelen fundalıklar ve çiçek tarhları… Baharın uyandırdığı ağaçlar, hayvanlar ve o altın gibi parlayan güzel güneş…
Söylemek isterim ki ilk kez okumama karşın kesinlikle çok sevdim bu hikayeyi. Yine kahramanlarını kendi arkadaşlarım gibi sahiplendim. Sevgi dolu hikayenin yanı sıra aslında okurken içinizin burkulmaması mümkün değil.
Kitabımızın ana karakteri olan Mary isimli kızımızdan başlamak istiyorum. Bahsederken ise kitabı okuduğunuz takdirde çocukların karakterinin aileden aldığı sevgiyle aynı doğrultuda ilerlediğini anlayacaksınız. Sevgisiz büyüyen çocuklar, hayatın çeşitli nimetlerinden mutluluk duyamamakla birlikte daha hırçın ve içe kapanık olarak büyüyor. Mary de bu çocuklarımızdan bir tanesi. İçimizi burkan hayatına rağmen Mary’nin büyüyüp serpilişi beni olduğu kadar eminim sizi de hoşnut edecektir.
Bir diğer önemli isim ise yoksul bir ailenin çocuğu olan Dickon. Dickon o kadar tatlı ve yüce gönüllü bir çocuk ki, okurken sevgi dolu bir ailenin içerisinde büyüyüp yetiştiğini çabucak anlıyorsunuz. Üstelik hayvanlarla iletişimi o kadar iyi ki! Öyle bir anlıyor ki dilinden hayvanların, sanırsınız aynı dili konuşup anlaşıyorlar. Hayata ve doğaya bakış açısı bin tane yetişkin insana denk gelemez. Fazla ayrıntı vermek istemem, okumanızı isterim sevgili okurum.
Aslında bahsetmek istediğim çok daha fazla karakter var ama bizzat sizlerin tanımasını isterim. Okuyun ve okutturun. Üstelik çocuk kitabı kategorisine girebilecek masal tadı veren bir hikaye. Ben çok sevdim, bence sizler de çok seversiniz.
*
Ressam: Sir John Everett Millais
DİLEMMA 