Zayıf hayatın sillesini yemiş çelimsiz ak bir bedende
Çırpınarak düşmemek için yerinde seken boş kalpte
Gülmeyi bilen yârimin elini arayan biriydim ben de
Sonra, ey Muhammet dedim ki kendime
Yârin gelecek göreceksin zamanla
Geldiğinde soyunup bir öpecek tüm dertler bitecek anla
Nefes almayı bile unutacaksın ve başlayacaksın tarifi imkânsız sonla