Sağır ve Suskun Çocukluk

Elinden tuttuk karanlıkta

Sağır ve suskun çocukluk

Herkeste var ve herkeste yaşar

Kimsesizdir yine de

Kimsesiz kalır sessizce

Zaman geçer ve bahar yaşlanır

Karlar yağar ve ağlar revaklar

Fikirler akar ve insanlar kocar

Yalnız o genç kalır

Kimsesiz de genç kalınır

Bırak denizin köpüklerine

Şişenin içinde susuz kalsın

Sen her adımda terk ettim sanırsın

Her adımda bir adım içinde kalsın

Sonra yıllar geçsin sırayla

Senden geriye siyah bir baston kalsın

İşte ruhunla yine iliş kuytuya

O yine kimsesiz kalmış,

Anlarsın…