Elinden tuttuk karanlıkta
Sağır ve suskun çocukluk
Herkeste var ve herkeste yaşar
Kimsesizdir yine de
Kimsesiz kalır sessizce
Zaman geçer ve bahar yaşlanır
Karlar yağar ve ağlar revaklar
Fikirler akar ve insanlar kocar
Yalnız o genç kalır
Kimsesiz de genç kalınır
Bırak denizin köpüklerine
Şişenin içinde susuz kalsın
Sen her adımda terk ettim sanırsın
Her adımda bir adım içinde kalsın
Sonra yıllar geçsin sırayla
Senden geriye siyah bir baston kalsın
İşte ruhunla yine iliş kuytuya
O yine kimsesiz kalmış,
Anlarsın…
