‘O’na

Yazmak için bazen hiçbir şeye ihtiyaç yoktur. Yazarsın öyle yazmak için, çok zor bir durumdur aslında içinden gelmez yine de yazarsın. Ama anlaşılır, duygu yoktur çünkü içinde. Bir araya gelmiş birkaç kelimeden ibarettir sadece yazı. Bazense için içine sığmaz, duygularını içinde tutamazsın. İçinden fırlar çıkarlar adeta, duyguların kaleme mürekkep, kağıda resim oluverirler bir anda. İşte bu duygular için bazen bir olay, bazense birisi lazımdır. Olaylar için pek bir şey gerekmez, herhangi bir zamanda, herhangi bir yerde yaşanan bir olay duyguları canlandırıverir. Ancak o birisi için çok şanslı olmak lazımdır, çünkü sıradan birisi değil duygularını mürekkep yapacak birisinden bahsediyoruz. Sanırım ben o şanslı kişilerden biriyim. Benim hayatımda her an beni heyecanlandıran, duygularımı her an taze tutan birisi var, ‘o’ var. Ve bu yazı aslında ‘o’na teşekkür yazısıdır.

Hayatımda öyle birisi var ki; ‘o’nu düşününce heyecanlanıyorum, ‘o’nu görünce kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor, ‘o’nunla konuşurken bir başka konuşuyorum, ‘o’nu beklerken yerimde duramıyorum, ‘o’nunla ne yaparsam yapayım eğleniyorum, ‘o’nu özlediğimde dünya bana dar geliyor. Düşünsenize böyle duygularla yaşamak ne kadar heyecanlı, ne kadar mükemmel. Hayatınızı bu kadar mükemmelleştiren ‘o’ varken her şey çok güzel, ama yazımı ilgilendiren kısmıyla yazı yazmak ne kadar kolay.

Çoğu zaman bu duygularla yazıyorum işte yazılarımı. Her şey benim için çok kolay oluveriyor. Bana bu duyguları yaşatan, hayatıma girdiği günden beri her günümü heyecanlı kılan, hayatıma girdiğinden beri hayatımı mükemmelleştiren ‘o’na teşekkür etmeliyim.

Teşekkürler bitanem…