Anlık

Uzandım yemyeşil çimlere

Kordon’da,

İzledim bulutlarını masmavi gökyüzünün

Mavi ve beyaz.

Fransız mıyım ne

Öyle ise nerede kan!

Hepsi koca bir hiç, ben

Uzandım yemyeşil çimlere

Ve yaşamak

Mavi gökyüzünde

Nazım’ı anarak.

Daldım bir sokağa

Oturdum dar sokaktaki taburelerden birine

Bir bar masasında dört kişiyim şimdi

Elimde biram, kişiliklerime içiyorum

Rock müziğin ahenginde gizli sohbetimiz

Karşımda, sağımda, solumda ben

O an, gülücüklerdeki estetik çizgiler

Aldırttı kalemi elime

Ve yine o ses

Bira  şişelerinin o mutluluk sesi